دستگاه سس گیری مغناطیسی چیست؟

سس زراعی یا به اصطلاحی دیگر سس یونجه ( Cuscuta campestris Yunck) نوعی گیاه انگلی اجباری گلدار است که دارای ساقه های نازک و رشته های ظریف زرد رنگ می باشد . از انواع سس های یونجه می توان به گل آذین کروی که دارای تراکم بالا و گل های زیادی می باشد، و دم گل که معمولا کوتاه تر از گل آذین می باشد، اشاره کرد.
به طور معمول هر گیاه سس حدود 3000 بذر تولید می کند که تنها درصد کمی از آن در سال های آغازین جوانه می زند. بذر گیاه سس دارای پوسته بسیار ضخیمی است که می تواند بذر را تا 20 سال در شرایط طبیعی و 50 سال در انبار خشک زنده نگه دارد.
معمولا بذرهای این گیاه انگلی در فصل بهار و در حرارت 25 درجه سانتیگراد بيش ترين جوانه زنی را دارند. ساقه سس ها چند روز بعد از سبز شدن با بذر میزبان ادغام مي كند و با تولید مکینه آب و مواد غذایی را از میزبان دریافت و شروع به رشد و گسترش به اطراف می کند.

لیست عنوان ها

چگونه می توان بذر سس ها را کنترل کرد؟

پیشگیری از گسترش بذر

یکی از اولین قدم ها برای پیشگیری از گسترش بذر سس، استفاده از بذرهای عاری از سس، است.
همچنین دومین اقدام برای پیشگیری از گسترش سس ها، استفاده ازکود حیوانی کاملاً پوسیده و غیر آلوده به سس ها است.
از بین بردن علف های هرز مزرعه و باغ نیز مانع گسترش انگل سس از یک مزرعه آلوده به یک منطقه پاک می شود.
کنترل زراعی بذر

یکی از روش های کنترل بذرها، استفاده از عملیات کنترل زراعی مانند کاشت یونجه در فصل پاییز به جای فصل بهار و کاشت بذر با تراکم بالا، آبیاری بذر پیش از کاشت برای سبز شدن بذرهای سس درون خاک و سپس شخم زمین، رعایت تناوب زراعی در زمین های آلوده با کاشت محصولات مقاوم و غیر میزبان مانند گندم، جو، ذرت، سویا و گیاهانی که در زمستان رشد اولیه دارند مانند کاهو و کلم آلودگي مزرعه به سس را كاهش مي دهد.
کنترل مکانیکی بذر

کنترل مکانیکی زمین یکی از روش های کنترل بذرها است. شخم عمیق و کولتیواتور زدن در کشت های ردیفی مانند چغندرقند و در آلودگی های کوچک سس ها، پاکسازی و حذف دستی سس در اوایل اتصال به گیاه میزبان بسیار تاثیر گذار خواهد بود و بهتر است قسمتی از ساقه گیاه میزبان آلوده به سس در فاصله 3 تا 5 سانتیمتر محل اتصال هرس و چیده شود. در رابطه با بوته ها و درختان نیز، حذف یک یا دو شاخه زیر محل آلودگی و در مورد یونجه چیدن کامل راه مناسبی در کنترل سس است.
توجه داشته باشید که هر قطعه از رشته های بذر سس که تازه باقی بماند، به تنهایی می تواند رشد کند و آلودگی را گسترش دهد. پس توصیه میکنیم هنگام مبارزه مکانیکی کلیه سس های کنده شده باید در محلی دور از محصول جمع آوری و روی آن خاک ریخته شود یا بهتر است سوزانده شوند تا بذرهای سس موجود در بذر سالم از بین بروند.
روش آفتاب دهی نیز تا حدی می تواند رشد سس ها را کنترل کند ولی به علت پوسته ضخیم بذرهای سس درصدی از آنها در خاک سالم می مانند. همچنین در صورت آلودگی گسترده بذر باید منطقه آلوده توسط شعله افکن و یا وسایل مشابه کاملا سوزانده شود.
کنترل شیمیایی بذر

در صورتی که مزرعه ی شما به طور گسترده ای به بذرهای سس آلوده شده باشد و روش های معرفی شده بر روی سلامت بذر موثر واقع نشد، می توانید به کمک علف کش های پیش رویشی و پس رویشی، بذرهای سس را کنترل کرد.
استفاده از ماده علف کش داکتال (کلرتال دی متیل 75 درصد پودر) به میزان 15- 12 کیلوگرم پیش از سبز شدن یونجه در فصل بهار) در یونجه تازه کشت و در یونجه چند ساله از سال دوم به بعد در اواخر زمستان کمی قبل از رشد بهاره یونجه سس را کنترل می کند. توجه کنید در هنگام مصرف این ماده، زمین کشت باید رطوبت کافی داشته باشد.
دومین روش کنترل شیمیایی بذر، سمپاشی رانداپ (گلیفوسیت 41 درصد ای سی) به میزان 380 سی سی در هکتار150 گرم ماده موثری برای زمانی که یونجه ارتفاع 25-20 سانتیمتر دارد، می باشد. از این روش سم پاشی معمولا 10 روز یک بار استفاده می شود.
در سطوح کوچک زراعی نیز مانند باغچه ها و باغات خانگی و فضای سبز، پاشیدن سرکه خانگی که حاوی اسید استیک است بر روی سس ها نتیجه خوبی می دهد. تحقیقات انجام شده نشان داده است علف کش پیش رویشی پندیمتالین به میزان 5 لیتر در هکتار از (330 EC) 90 تا 95 درصد سس درختی را کنترل کرده است. همچنین دیورون و پروپیزامید به ترتیب با 3 کیلوگرم و 5 کیلوگرم می تواند 80 تا 85 درصد سس درختی را در باغات انگور کنترل کند. هیچکدام از این سموم روی درختان انگور گیاه سوزی نداشتند.